بی تو طوفانزده دشت جنونم
صید افتاده به جونم
تو چه سان می گذرری غافل از اندوه درونم
بی من از شهر سفر کردی و رفتی
بی من از کوچه گذر کردی و رفتی
قطره ای اشک فرو ریخت به چشمان سیاهم
تا خم کوچه به دنبال تو لغزید نگاهم (تو ندیدی)
نگهت هیچ نیفتاد به راهی که گذشتم
چون در خانه ببستم
دگر از پای نشستم
گوییا زلزله آمد......
گوییا خانه فرو ریخت سر من
بی تو من در همه شهر غریبم
بی *** نشنود از این دل بشکسته صدایی
برنخیزد از مرغک پربسته نوایی
تو همه بود و نبودی تو همه شعرو سرودی
چه گریزی ز بر من که ز کویت نگریزم
گر بمیرم ز غم دل به تو هرگز نستیزم
من و یک لحظه جدایی نتوانم نتوانم
بی تو من زنده نمانم

  چرا ادمها نمیدونن بعضی وقتا خداحافــــــــــــــــظ یعنی........... نزار برم

  یــــــــــــعنی....برم گردون

 یــــــــــــعنی..........سفت بغــــــــلم کن

  سرمو بچسپون به سینــــــــــــــه ت و بگو

   بیخود کردی میگی خداحافـــــــــــــظ

   مگه میزارم بــــــــــــــری؟؟؟؟

   مگه دست خــــــــــــودته؟؟؟؟؟

   مگــــــــه الکیه؟؟؟؟؟؟؟؟‬

 سهراب گفتی:

چشمها را بايد شست...

شستم ولي...

گفتي:

جور ديگر بايد ديد

ديدم ولي...

گفتي:

زير باران بايد رفت...

رفتم ولي...



......



او نه چشمهاي خيس و شسته ام را...

نه نگاه ديگرم را ...



هيچ كدام را نديد!!!



فقط در زير باران با طعنه اي خنديد و گفت:



"ديوانه باران نديده !!!!!!!!"

درد دارد ..

وقتی به او فکر میکنی ، دلت آغوشش را میخواهد ...

 اما ...

 میدانی نمیشود ...
 

پس با نفسی عمیق زمزمه میکنی :

خوشبختیت آرزومه . . . !